Een meertalige woordspeling is een woordspeling waarin gelijkende woorden uit verschillende talen zodanig gebruikt worden dat meerdere betekenissen ontstaan. Een voorbeeld van een meertalige woordspeling is Don Quishocking.[1] De naam van deze voormalige cabaretgroep doet denken aan Don Quichot en aan het Engelse shocking. Ook "een Franse generaal die bang is voor water (l'eau)" kan als meertalige woordspeling beschouwd worden. Toon Hermans brak in een van zijn one-man-shows een lans voor de Franse taal, volgens hem (in dat stukje) veel mooier dan de Nederlandse. Uiteindelijk rijmde hij Vraag eens even aan Joop l'Hibou, wat ik met mijn pompie doe?
Een meertalige woordspeling kan ontstaan doordat één woord meerdere betekenissen heeft, die alle hun resonans in de zin krijgen. Hij kan ook ontstaan doordat twee woorden sterk op elkaar lijken en een ervan zodanig wordt gebruikt dat de associatie met het andere woord wordt opgeroepen. Een voorbeeld hiervan is het boekje I always get my sin van Maarten Rijkens waar het Engelse woord voor zonde klinkt als 'zin' vooral wanneer uitgesproken door een Amsterdammer.
- ↑ Lemma Woordspeling in het Algemeen Letterkundig Lexicon, G.J. van Bork, D. Delabastita, H. van Gorp, P.J. Verkruijsse en G.J. Vis, 2012, geraadpleegd op 22 april 2021.. Gearchiveerd op 17 februari 2024.